INFINITIVNE PRILOŠKE FINALNE KONSTRUKCIJE OBAVEZNE KONTROLE U ITALIJANSKOM JEZIKU

Autori

  • Jelena Puhar Univerzitet u Beogradu

DOI:

https://doi.org/10.18485/zivjez.2020.40.1.6

Ključne reči:

infinitivne priloške finalne konstrukcije, obavezna kontrola, italijanski jezik, PRO

Apstrakt

Cilj ovoga rada je da, u teorijskom okviru generativne gramatike, ispitamo koje se podvrste obavezne kontrole javljaju u infinitivnim priloškim finalnim konstrukcijama u italijanskom jeziku, da analiziramo semantičku vrednost fonetski neiskazanog subjekta infinitivnih konstrukcija (PRO), kao i da razmotrimo u kojim uslovima se podudaraju morfološka i semantička vrednost kontrolisanog elementa. Naše istraživanje, u kojem koristimo metod analize sadržaja, pokazuje da se u infinitivnim priloškim finalnim konstrukcijama u italijanskom jeziku mogu javiti potpuna, delimična i podeljena kontrola i da se morfološka i semantička vrednost fonetski nerealizovanog subjekta u konstrukcijama potpune i podeljene kontrole podudaraju.

Downloads

Objavljeno

2020-12-30

Kako citirati

Puhar Ј. (2020). INFINITIVNE PRILOŠKE FINALNE KONSTRUKCIJE OBAVEZNE KONTROLE U ITALIJANSKOM JEZIKU. Živi Jezici, 40(1), 119–136. https://doi.org/10.18485/zivjez.2020.40.1.6

Broj časopisa

God. 40 Br. 1 (2020)

Sekcija

Lingvistika

Licenca

Creative Commons License

Ovaj rad je pod Creative Commons Autorstvo-Deli pod istim uslovima 4.0 Internacionalna licenca.

Autori koji objavljuju u ovom časopisu pristaju na sledeće uslove:

  1. Autori zadržavaju autorska prava i pružaju časopisu pravo prvog objavljivanja rada i licenciraju ga pod okriljem Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License koja omogućuje drugima da dele rad uz uslov navođenja autorstva i izvornog objavljivanja u ovom časopisu.
  2. Autori mogu da izrade zasebne, ugovorne aranžmane za ne-ekskluzivnu distribuciju rada objavljenog u časopisu (npr. postavljanje u institucionalni repozitorij ili objavljivanje u knjizi), uz navođenje da je rad izvorno objavljen u ovom časopisu.
  3. Autorima je dozvoljeno i podstiču se da postave objavljeni rad on-line (npr. u institucionalnom repozitoriju ili na svojim mrežnim stranicama) pre i tokom postupka prijave, s obzirom na to da takav postupak može voditi produktivnoj razmeni ideja, te ranijoj i većoj citiranosti objavljenog rada (up. The Effect of Open Access).